کارت‌های Proximity چیست؟

Internal Components of a Proximity Card

به دلیل راحتی که در کاربردهای امنیتی، شناسایی و کنترل دسترسی ارائه می‌دهند، کارت‌های مجاورتی همچنان در محبوبیت خود رشد می‌کنند، به ویژه برای دسترسی به در که در آن عملیات سریع و بدون نیاز به دخالت دست ترجیح داده می‌شود.

کارت‌های مجاورتی از RFID (شناسایی فرکانس رادیویی) استفاده می‌کنند که یک فناوری بی‌سیم برای ارتباط بین دستگاه‌های الکترونیکی است. در صنعت کارت شناسایی، فناوری RFID یک کارت هوشمند بدون تماس را قادر می‌سازد تا با یک کارت‌خوان ارتباط برقرار کند.

فناوری که یک  کارت مجاورتی را فعال می‌کند، شامل هر دو آنتن و تراشه الکترونیکی است. آنتن یک سیم‌پیچ فلزی است که به کارت اجازه می‌دهد با یک آنتن خارجی ارتباط برقرار کند. تراشه قطعه‌ای از مواد نیمه‌رسانا (معمولاً از سیلیکون تشکیل شده) است که یک مدار مجتمع روی آن تعبیه شده است.

آنتن و تراشه در زمان ساخت در داخل یک کارت مجاورتی تعبیه می‌شوند و می‌توانند برای ذخیره اطلاعات کاربر و امتیازات دسترسی و همچنین ارائه امنیت بیشتر برای جلوگیری از جعل کارت استفاده شوند. همه برندهای مجاورتی (ValuProx, HID, Indala, Kantech, Keri, Casi, AWID) از فناوری مشابهی استفاده می‌کنند که در آن عناصر در داخل کارت تعبیه شده‌اند.

از آنجا که کارت‌ها برای خوانده شدن فقط به مجاورت نزدیک با آنتن RF نیاز دارند، به عنوان کارت‌های بدون تماس شناخته می‌شوند. محدوده عملکرد برای کارت‌های مجاورتی معمولاً از 2.5 اینچ تا 20 اینچ (63.5 میلی‌متر تا 508 میلی‌متر) بسته به نوع کارت‌خوان است.

کارت‌های مجاورتی از منابع مختلفی در دسترس هستند، هم در کارت‌های با ضخامت ISO از 0.027 اینچ تا 0.033 اینچ (0.6858 میلی‌متر تا 0.8382 میلی‌متر) و هم در کارت‌های “کلام‌شل” با ضخامت از 0.060 اینچ تا بیش از 0.070 اینچ (1.524 میلی‌متر تا بیش از 1.778 میلی‌متر).

سفارش کارت‌های مجاورتی می‌تواند مشکل باشد، به خصوص اگر در سفارش آن‌ها تازه‌کار هستید. برای کمک با کارت‌های کنترل دسترسی، می‌توانید به تخصص متخصصان شناسایی ما اعتماد کنید. امروز با ما تماس بگیرید.