وقتی با کارتهای هوشمند سر و کار دارید، ممکن است احساس کاملاً متفاوتی داشته باشید! نگران نباشید – داتکو اینجاست تا کمک کند!
هم کارتهای هوشمند تماسی و هم بدون تماس با یک تراشه کار میکنند که در کارت جاسازی شده و دادهها را ذخیره میکند. این نوع کارت در بسیاری از زمینهها محبوب است و میتواند در طیف گستردهای از کاربردها از جمله موارد زیر استفاده شود:
- امنیت شبکه
- فروش خودکار
- برنامههای غذایی
- وفاداری
- پول الکترونیکی
- شناسههای دولتی
- شناسههای دانشگاهی
- تجارت الکترونیک
- کارتهای سلامت
- و بسیاری موارد دیگر!
تفاوت بین کارتهای هوشمند تماسی و بدون تماس دقیقاً همان چیزی است که نامهایشان نشان میدهد. کارتهای هوشمند تماسی باید برای خواندن و ذخیره اطلاعات در تراشه، درون یک کارتخوان قرار داده شوند. در مقابل، کارتهای هوشمند بدون تماس نیازی به قرار گرفتن در دستگاه پذیرنده کارت ندارند.
در عوض، کارتهای هوشمند بدون تماس دارای یک آنتن جاسازی شده برای خواندن و نوشتن اطلاعات موجود در حافظه تراشه هستند. آنها فقط باید در محدوده یک پذیرنده فرکانس رادیویی قرار گیرند تا اطلاعات را در تراشه بخوانند و ذخیره کنند.
کارتهای هوشمند بدون تماس در بسیاری از کاربردهای مشابه کارتهای هوشمند تماسی استفاده میشوند، به ویژه در مواردی که راحتی و سرعت بیشتر عدم نیاز به وارد کردن کارت در کارتخوان مطلوب است. پذیرش این نوع کارت برای هر دو کاربرد کنترل دسترسی فیزیکی و منطقی رو به افزایش است. شناسایی دانشجویی، گذرنامه الکترونیکی، فروش خودکار، پارکینگ و عوارض از کاربردهای رایج کارتهای بدون تماس هستند.
تفاوت بین کارتهای هوشمند و کارتهای مجاورت چیست؟
در مقایسه، کارتهای مجاورت یا کارتهای دسترسی درب، از طریق آنتنی مشابه کارتهای هوشمند بدون تماس ارتباط برقرار میکنند، با این تفاوت که آنها دستگاههای فقط خواندنی هستند که معمولاً برد عملیاتی بیشتری دارند. مقادیر کمتری از اطلاعات را میتوان با کارتهای مجاورت خواند، مانند کد شناسایی که معمولاً توسط یک کامپیوتر راه دور تأیید میشود. با کارتهای مجاورت، امکان نوشتن اطلاعات به کارت وجود ندارد.
کارتهای مجاورت به دلیل راحتی که در برنامههای امنیتی، شناسایی و کنترل دسترسی ارائه میدهند، به ویژه در دسترسی به درب که عملکرد سریع و بدون نیاز به دست ترجیح داده میشود، همچنان محبوبیت فزایندهای دارند.